Gjumi Dhe Endrrat

Perse flejme?
Perse enderrojme?
-Jane dy pyetjet qe gjithmone i akne interesuar njerezit ti zbulojne.Hulumtimet e fiziologjise se gjumit filluan nga viti 1914-1918,kur nje shkencetar duke ngacmuar qelizat nervore te shtazeve arriti te shkaktoje ne menyre artificiale gjumin.Zbulimi i pare me me rendesi per kuptimin e gjumit ishte qe nuk ekziston ne tru "qendra per gjume",siq besohej deri ateher,por vetem "qendra per zgjim dhe vemendje",dhe se aktiviteti i zvogeluar i saj,shkakton gjumin.Zbulimet e mevonshme treguan se gjumi nuk eshte fenomen pasiv.Gjumi si fenomen me rendesi per jeten e njeriut,definihet si gjendje e pavetedijshme,nga e cila njeriu mund te zgjohet me ndihmen e ngacmimeve adekuate sensorike apo ngacmimeve tjera.Gjat gjumit paraqiten dy menyra te ndyshme:
1.Gjum i ngadalshem-i ngadalshem sepse valet e trurit jane shume te ngadalshme,shpesh emertohet edhe ndryshe si psh:gjumi i thelle,gjumi i qete,gjumi pa enderrime ose gjumi normal.Ne gjumin e ngadalshem frymemarrja eshte e rralle,ngadalesohet puna e zemres dhe bie shtypja e gjakut.
2.Gjum i shpejte-eshte pasoje e orientimit abnormal te sinjaleve ne tru,ndersa vet aktiviteti i trurit mund edhe te mos jete shume i zvogeluar.Ne kete faze shtypja e gjakut rritet.frymemarrja behet me e shpejte.Ky gjume karakterizohet me enderrim aktiv.Truri pothuajse eshte i shkeputur nga bota e jashtme dhe thellohet ne boten e vet te enderrave.
Enderrat deshmojne per aktivitetin psikik gjate gjumit.PSh: ka mjaft raste kur ne gjume eshte bere pune aktive krijuese:shencetaret kane zbuluar gjera me rendesi,poetet kane thurre vargje etj.Pikerisht ne gjume vijene,here pas here aso zgjedhjesh,cfare nuk ka qene e mundur te zgjidhen ne gjendje te zgjuar.Njeriut i nevojiten 7-8 ore gjume.Mirpo disave u mjafton te flejne kater deri gjashte ore,e disa tjereve nente deri dhjete ore.Thuhet se me pake flejne njerezit energjike,aktiv,ndersa me shume flejne njerezit emocional,qe anojne kah dyshimet.Kohezgjatja e angazhimit te trurit te njeriut ne enderr eshte vete 17 sekonda.Edhe pse koha eshte kaq e shkurter njeriu mund te komentoje nje enderr afer nje ore apo me shume.Dhe ne funde duhet te mendojme se ne,cdo dite kur flejme,kalojme prej jetes ne vdekje dhe prej vdekjes ne jete kur zgjohemi,mirepo kesaj ceshtje nuk i kushtojme rendesi te duhur,nga hutia e jetes materiale dhe nga naiviteti yne,sepse eshte e qarte se njeriu gj! ate jetes u nenshtrohet se paku dy ligjeve: Ligjit te jetes praktike(ne gjendje te zgjuar) dhe ligjit te gjumit(kur fle).

Puna e mendjes në gjumë
Ëndërrimi është një aktivitet mendor që zhvillohet gjatë gjumit, i përbërë nga një pasuri dhe larmi e madhe imazhesh, ndjesish dhe emocionesh. Ëndërrimi është një fenomen universal, i njohur mirë për të gjithë nga përvoja e drejtpërdrejtë. Të gjithë ne ëndërrojmë kur flemë, që nga koha e jetës së fetusit, para lindjes, deri në pleqëri; Megjithatë, ne nuk i kujtojmë gjithmonë ëndrrat kur zgjohemi

Magjia Ëndrrës

Që nga kohërat e lashta, njerëzit kanë ndier magjepsjen e këtij krijimi misterioz nate të mendjes sonë dhe janë përpjekur të kuptojnë natyrën e tij. Në kohët primitive, ëndrrat mendohej se dërgoheshin nga ndonjë hyjni ose fuqi më e lartë dhe se kishin një kuptim magjik. Priftërinjtë ose magjistarët përpiqeshin t'i deshifronin ato, veçanërisht për të hyjnizuar të ardhmen.
Edhe sot, bestytnitë popullore i atribuojnë ëndrrave një kuptim profetik: thuhet, për shembull, se të ëndërrosh të humbasësh dhëmbët do të thotë të fitosh para, ose të ëndërrosh vdekjen të zgjat jetën; Madje ka ende nga ata që besojnë se numrat për të luajtur llotari mund të nxirren nga ëndrrat.

Shumë kanë nënvizuar ngjashmëritë mes kinemasë dhe ëndrrave: në skenën e ëndrrave ne jemi në fakt regjisori, skenaristi, skenografi, të gjithë interpretuesit - në të vërtetë ka diçka prej nesh në të gjithë personazhet - dhe gjithashtu publiku i narrative.

ËNDRA NË PSIKOANALIZË
Merita e madhe e psikanalizës ishte të kuptonte vlerën e ëndrrave si zbulues i proceseve mendore, duke i çliruar ato megjithatë nga atmosfera e lashtë e magjisë. Në vitin 1900, Sigmund Freud shkroi veprën e tij monumentale Interpretimi i ëndrrave, ku arriti në përfundimin se ëndrra është një mesazh që vjen nga pavetëdija jonë dhe se gjuha e ëndrrës duhet të deshifrohet, sikur të ishte një enigmë. Ky aktivitet mendor nate ka ligjet e veta dhe nuk merr parasysh realitetin, kohën dhe hapësirën: ne mund të ëndërrojmë të jemi ende fëmijë ose në anën tjetër të botës, mund të besojmë se po fluturojmë ose se të dashurit që kanë kohë që që nga jeta janë ende gjallë. Në ëndërr, përmbajtja e pavetëdijshme e censuruar nga vetëdija ka tendencë të rishfaqet, por në një formë të maskuar: për shembull, një person i panjohur që na puth mund të përfaqësojë dikë që në jetën reale nuk e pranojmë se e dëshirojmë ose ëndërrojmë një vrasës. mund të shërbejë për të vënë në skenë në ëndërr një dëshirë të fshehtë agresive tonën. Sipas Frojdit, në fakt, ëndrrat i realizojnë dëshirat tona në një mënyrë të padëmshme dhe imagjinare. Shembulli më i butë që ai tregon është ai i ëndrrës së vajzës së tij Anës, e cila si fëmijë u la të agjëronte pas dispepsit. Gjatë natës, vajza e vogël kishte ëndërruar pikërisht atë që donte: luleshtrydhet dhe kremin. Interpretimi i ëndrrave është një pjesë thelbësore e trajtimit psikoanalitik, për të nxjerrë në dritë problemet e pavetëdijshme.

SHKENCA E ËNDRAVE
Në epokën moderne, shumë studime neurologjike dhe neurofiziologjike kanë hetuar funksionimin e trurit gjatë gjumit dhe ëndrrave, duke sqaruar aktivitetet e rrugëve nervore dhe zonat e përfshira të trurit. Ne e dimë se të qenit i privuar artificialisht nga mundësia për të ëndërruar shkakton shqetësim dhe se gjatë ëndrrave sytë tanë - edhe nëse mbyllen - bëjnë lëvizje të shpejta që sinjalizojnë veprimtari imagjinative; ne gjithashtu e dimë se edhe disa kafshë ëndërrojnë. Megjithatë, nuk ka asnjë marrëveshje midis studiuesve të ndryshëm se pse ne ëndërrojmë. Disa besojnë se është një përzierje banale e përmbajtjeve mendore, ndërsa të tjerë - dhe nuk janë thjesht psikanalistë - i atribuojnë një kuptim të çmuar të përpunimit dhe integrimit midis afekteve dhe përvojave, midis së shkuarës dhe së ardhmes, midis realitetit dhe jorealitetit.

Istituto della Enciclopedia Italiana fondata da Giovanni Treccani
Simona Argentieri