"E/i lodhur?!"
E lodhur nga kjo jetë mbytëse?
Nga puthjet e përqafimet plot ndjenja boshe?
Nga buzëqeshjet e shtirura
premtime që bëhen hi?
Prej dijes që shitet cepave nga padituria,
Nga arroganca e mbështjellë me modesti,
Nga xhelozia e smira që të fërkojnë supin për të të dhënë forcë?
E lodhur?!
Nga sakrificat e bëra për ata që nuk e njohin atë.
Nga shoqëritë e rreme pa sinqeritet?
Nga shumëkush teksa të diktojnë
të flisni vetëm atë çfarë të tjerët duan të dëgjojnë.
Të heshtni atëherë ku më së shumti duhet të gërthasësh.
Nga fytyrat e shumta mbi një trup të vetëm,
Nga fasadat pa ndjesi shpirti
Nga padrejtësia që klith për drejtësi,
Nga zhurma që ulëret më shumë se heshtja
E lodhur?!...
Çdo gjë më lart është asgjë,
kënaqësi që shkojnë e vijnë
herë pas here përkohësisht.
Lodhja,
shpesh është përkujtim,
trupi do vdesë një ditë,
për tu kthyer tek Krijuesi i Tij.
Shpirti!
shpirti s'duhet të lodhet kurrë.
S'duhet të harrojë qëllimin e tij.
Atë të njohjes së Krijuesit!
~
E lodhur nga kjo jetë mbytëse?
Nga puthjet e përqafimet plot ndjenja boshe?
Nga buzëqeshjet e shtirura
premtime që bëhen hi?
Prej dijes që shitet cepave nga padituria,
Nga arroganca e mbështjellë me modesti,
Nga xhelozia e smira që të fërkojnë supin për të të dhënë forcë?
E lodhur?!
Nga sakrificat e bëra për ata që nuk e njohin atë.
Nga shoqëritë e rreme pa sinqeritet?
Nga shumëkush teksa të diktojnë
të flisni vetëm atë çfarë të tjerët duan të dëgjojnë.
Të heshtni atëherë ku më së shumti duhet të gërthasësh.
Nga fytyrat e shumta mbi një trup të vetëm,
Nga fasadat pa ndjesi shpirti
Nga padrejtësia që klith për drejtësi,
Nga zhurma që ulëret më shumë se heshtja
E lodhur?!...
Çdo gjë më lart është asgjë,
kënaqësi që shkojnë e vijnë
herë pas here përkohësisht.
Lodhja,
shpesh është përkujtim,
trupi do vdesë një ditë,
për tu kthyer tek Krijuesi i Tij.
Shpirti!
shpirti s'duhet të lodhet kurrë.
S'duhet të harrojë qëllimin e tij.
Atë të njohjes së Krijuesit!
~